मनेच मेरे सै जदुराई
बार सत्त दस मारि जिन्नी मगध अनीक नठाई।१।
जिन्नी जवनपति छडिके रण मार्या अग्गि जलाई।
लये जित्ती जनपदां दे राजे करि गोमन्ते लड़ाई।।२।।
जिन्नी सागरे करिके रैवत गढ़ द्वारका बसाई।
पढ़िके पतरी हरि लइ कमला चेदिप थल्ले लाई।।३।।
मारिके नरक दारिका सोळा सहस एक सौ छड़ाई।
चुकेया पारिजात इन्दर दा दित्ता दर्प गुआई।।४।।
सौग्गी डिंभक हंंस मगधपति करि छल लेया मराई।
कट्ट गळा सिसुपाल मुकाया धरमे दा जग करवाई।।५।।
जिन्नी सौभराज दल कन्ने धूड़ि लेया मिळाई।
लड़ि संकर ते बाणासुर दी बांह सहस्र उड़ाई ।। ६।।
द्यूत सभाच कृसना दी पट होइने लाज बचाई।
भगतां तांई दूत जे बणेया छड अपणी ठकुराई।। ७।।
देइके जिन्नी गीता डुबदा पारथ लेया बचाई।
बणिके सारथी कौरव सिंधु दित्ता पार कराई।।८।।
नीले बद्दळ जेया सुंदर माणु सरीर बणाई।
लेइ हत्थे दर चक्कर सारंग खेलदा त्रिभुवन सांई ।।९।।
कहंदे बेद नेति बहु विध जिदी महिमा ऋषियां गाई।
धरम दे हित जो बणि गेया 'आदि' ब्रह्म बीर जदुराई।।१०।।
भावार्थ :
मेरे मन में तो वही यदुराज श्रीकृष्ण है जिसने १७ बार मगध की सेना को मार मारकर भगाया।१।।
जिसने रण छोड़ कर यवनराज को (मुचुकुंद की) अग्नि से जलाकर मार दिया और जनपदों के राजाओं को गोमंत पर्वत पर युद्ध लड़कर जीत लिया।। २।।
जिसने समुद्र के बीच में रैवत पर्वत का दुर्ग बनाकर द्वारका पुरी बसाई। चिट्ठी पढ़कर विदर्भ नगर से, शिशुपाल को हराकर रुक्मिणी को हर लिया।।३।।
जिसने नरकासुर को मारकर १६१०० स्त्रियां छुड़ाई। कल्पतरु उठाकर इन्द्र का गर्व गुम कर दिया।। ४।।
हंस और डिंभक के साथ मगधराज जरासंध को छल से मरवा डाला। धर्म (युधिष्ठिर) का यज्ञ करवाके शिशुपाल को गला काट कर समाप्त कर दिया।। ५।।
सौभ नामक विमान के स्वामी शाल्व को सेना सहित धूल में मिला दिया। भगवान शंकर से युद्ध करके बाणासुर की १००० भुजाएं उड़ा दी।।६।।
जिसने द्यूत सभा में वस्त्र देकर द्रौपदी की लाज बचाई। भक्तों के लिए जो अपनी ठकुराई भूलकर दूत भी बन गये।।७।।
जिसने डूबते हुए अर्जुन को गीताज्ञान देकर बचाया और
सारथी बनकर कौरवों का समुद्र पार करवाया।।८।।
नीले मेघ सी सुंदर मनुष्य देह बनाकर हाथ में शार्ङ्ग धनुष शंख चक्र लेकर त्रिभुवन स्वामी खेल रहे हैं।।९।।
वेद जिसके विषय में 'नेति' -यह नहीं है कहते हैं, जिसकी महिमा ऋषियोंने अनेक प्रकार से गाई है। हे आदि धर्म के हित के लिए वह ब्रह्म ही वीर यदुराज श्रीकृष्ण बनगया।।१०।।
English meaning :
In my heart dwells that very Lord of Yadus, Shri Krishna,
Who defeated the army of Magadha seventeen times, driving them away again and again (1)
Who, after leaving the battlefield, destroyed the Yavana king
By leading him into the yogic fire of Muchukunda.
He defeated the coalition of kings of janpadapadas fighting on the Gomanta mountain (2)
Who built the grand fortress of Dwarka upon Mount Raivat in the middle of the sea,
And after reading a letter, went to Vidarbha, defeated Shishupala, and took away Rukmini (3)
Who killed the demon Narakasura,
And liberated 16,100 women from his captivity.
He lifted the Kalpavriksha (wish-fulfilling tree),
And humbled the pride of Indra, the king of gods. (4)
Who, along with Hansa and Dimbhaka,
Cleverly caused the death of Jarasandha, king of Magadha.
He conducted Yudhishthira's royal sacrifice,
And beheaded Shishupala, ending his tyranny (5)
Who destroyed Shalva, the master of the flying city "Saubha", along with his army.
He fought a battle with Lord Shiva himself,
And chopped off Banasura's thousand arms (6)
Who saved Draupadi's honor in the gambling hall by assuming the form of garment.
And for the sake of his devotees, set aside his own godhood and even became a messenger (7)
Who saved drowning Arjuna by giving him Gita
And as a charioteer, helped him cross the ocean of Kauravas (8)
Taking on a beautiful human form like a blue cloud, holding the Sharnga bow, conch, and chakra in His hands, the Lord of the three worlds is playing joyfully (9)
The Vedas say “Neti, neti”—He is beyond definition.
His greatness has been sung by countless sages in many ways.
Says poet Aadi , for the benifit of Dharma the Brahm of Vedas has become Lord Yadus Shri Krishna.
No comments:
Post a Comment